مقاومتها و مقادیر آنها

مقاومت چیست؟

مقاومت ها اجزایی هستند که مقاومت مدار را زیاد می کنند . آنها از موادی با هدایت کم و در اندازه ها و شکل های متنوع ساخته شده اند. در حقیقت ، آنها اجسامی هستند که در مقابل عبور جریان مقاومت از خود نشان می دهند . موادی که غالباٌ در مقاومت ها به کار می روند عبارتند از کربن ، آلیاژ مخصوص از فاتی از قبیل نیکروم ، کنستانتان و منگانان .
مقاومت هر جسمی به الکترونهای آزاد آن بستگی دارد . می دانید که واحد شدت الکتریکی آمپر A است . یک آمپر یعنی این که ۲۸٫۶ ضرب در ۱۰ به توان ۱۸ الکترون آزاد در هر ثانیه از هر نقطه سیم عبور کند. پس یک هادی خوب باید به مقدار کافی الکترون آزاد داشته باشد تا جریان الکتریکی بتواند از آن عبور کند . بنابراین هرگاه پهنای ف افزایش یابد ، در حقیقت سطح مقطع زیادتر و در نتیجه ، مقاومت کم تر می شود . پس سطح مقطع عکس مقاومت عمل می کند.

کاربرد مقاومت های الکتریکی:

مقاومت ها برای بالا بردن مقاومت مدارهای الکتریکی به کار می روند .
اگر مقاومت اهمی را طوری به مدار ببندیم که جریان همان طور که از بار الکتریکی و منبع ولتاژ عبور می کند ، از آن هم بگذرد ، در این صورت مقاومت کل مدار مجموع مقاومت های بار الکتریکی ، منبع ولتاژ ، سیم های رابط و مقاومت اهمی است . توجه داشته باشید که فقط با اضافه کردن یک مقاومت اهمی مناسب به مدار می توان مقاومت کل مدار را به اندازه ی دلخواه تغییر داد .

مقاومت کربنی (Carbon Film Resistor) :

رایج ترین و ارزانترین مقاومت ها ، مقاومت های کربنی هستند که معمولا اکثر افراد مقاومت را با این نوع می شناسند. مقاومت کربنی معمولا با توان های  ۱/۸ وات ، ۱/۴ وات و ۱/۲ وات و تلورانس 5% و حداکثر مقدار 100مگااهم در مدارات استفاده می گردند.

این نوع مقاومت ها به علت داشتن ضریب حرارتی بالا و تولید اغتشاش زیاد و ثبات کم در مدارات با حساسیت ودقت بالا کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.

مقاومت و رنگها:

ادامه مطلب